De Citroën Méhari

De 2CV werd eind jaren ’40 van de vorige eeuwe gelanceerd door de Franse autoproducent Citroën. Op basis van marktonderzoek moest de auto vooral zuinig, betrouwbaar en goedkoop zijn. De auto moest ook eenvoudig te bedienen zijn: een boerin moest ermee naar de markt kunnen rijden. De auto moest voldoende ruimte hebben om twee boeren en een vat wijn van 50 liter te kunnen vervoeren. De auto was al voor de oorlog klaar, maar werd pas in 1948 gepresenteerd. De productie startte ook direct. Vanaf 1948 zijn er miljoenen van geproduceerd en verkocht. 

De Méhari werd pas in 1968 gebouwd als recreatievoertuig en werd tussen 1968 en 1988 geproduceerd. Hij deelt het onderstel en de techniek met de 2CV. Dat betekend een tweecilinder boxermoter die volledig luchtgekoeld is en dezelfde sublieme vering heeft als van de eend. De carrossesrie is vervaardigd van ABS-kunststof. Daardoor is de auto zeer licht en voor altijd roestvrij. Een bijzonderheid in die tijd. De cabriocontructie en de mogelijkheid om van de achterbank een laadbak te maken, maakten de auto veelzijdig. Zo veeldzijdig zelfs, dat de Gendarmerie er ook gebruik van maakte. Ook in het Franse leger werd de Méhari ingezet, vooral omdat er een vierwiel aangedreven versie van beschikbaar was. Die 4×4-uitvoering werd in de 1979 aan het programma toegevoegd. Het bleef echter een zeldzame verschijning, er zijn er nog geen 1500 van verkocht. 

Hetzelfde concept, met de carrosserie en motor van een 2CV werd ook ingezet voor productie in de Derde Wereld. De Citroën FAF was een aluminium versie van de 2CV die wel wat leek op een Méhari. In Vietnam werd de Dalata geproduceerd. Daarnaast bestond er nog de uitvoering Pony die in Griekenland werd gebouwd. Concurrent Renault bracht als tegenhanger de Renault Rodeao op de markt, gebaseerd op een Renault 4. Die werd echter niet veel buiten Frankrijk geëxporteerd. 

De naam Méhari verwijst naar het woord méhariste, een Franse koloniale soldaat uit Algerije, die een kameel berijdt. De Méhari werd veelvuldig gebruikt in de verschillend ‘Le Gendarme’-films met Louis de Funes. In Nederland werd de Méhari ingezet bij de EO-serie ‘Ik ben Benjamin Ben’.